Герб зарэгістраваны ў Гербавым матрыкуле Рэспублікі Беларусь 5 лiпеня 2002 г. № 90.

Герб: У блакітным полі іспанскага шчыта стылізаваная выява бусла натуральнага колеру, унізе – залаты дубовы вянок.

Флаг: Прамавугольнае палотнішча блакітнага колеру з суадносінамі бакоў 1:2, у цэнтры правага боку якога – выява бусла з жоўта-бела-чорнымі крыламі, унізе – жоўты дубовы вянок.

Лельчыцы вядомы з XVI ст. як сяло Мазырскага павета Кіеўскага, з 1569 г. –Мінскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага. З 1793 г. – цэнтр воласці ў Мазырскім павеце. З 1863 г. мястэчка, прыватнаўласніцкае маёнтак.

У аснову герба пакладзены эскіз, падрыхтаваны ў Лельчыцах і адаптаваны да законаў, правілаў і традыцый геральдыкі. Эмаль і метал (блакітны і золата), і кампазіцыйнае размяшчэнне асноўных фігур аддалена нагадваюць герб «Ляліва»  – радавы знак аднаго з апошніх уладальнікаў (з 1874 г.) Лельчыц графа І.І. Тышкевіча – у блакітным полі герба змешчана шасціпрамянёвая залатая зорка і пад ёй залаты паўмесяц рагамі дагары.

Такім жа чынам размешчаны фігуры і на гербе – накіраваны ўвышыню бусел, пад якімі – выкладзены паўкругам вянок з дубовага лісця. Біблія разглядае бусла як сімвал шчасця, галоўным чынам таму, што ён паглынае змей. Гэта паказвае на Хрыста і яго вучняў, якія былі непрымірымымі барацьбітамі з праціўнікамі веры. У славян рэгулярныя вяртанні буслоў вясной звязваліся са святам уваскрасення. Бусел, які прыносіць дзяцей у дзюбе – сімвал працягу чалавечага роду, жыцця наогул. Бусел, які ўзнімаецца ўверх у сімволіцы азначае імкненне да радасці і шчасця. У сваю чаргу дуб і вянок з дубовага лисця таксама маюць глыбокі іншасказальна сэнс.

З прычыны трываласці драўніны дуб ўвасабляе неўміручасць і даўгавечнасць. У антычнасці гэта дрэва лічылася святым і звязвалася з богам маланкі і неба Зеўсам (Юпітэрам), а дубовы вянок з’яўляўся прыкметай саноўнага годнасці. У мастацтве рамантызму дуб – сімвал непахіснай моцы. Строгасць і лаканічнасць герба Лельчыц не прымяншае яго шматзначны і глыбокі сэнс.

Герб і флаг зацверджаны рашэннем Лельчыцкага раённага Савета дэпутатаў ад 8 чэрвеня 2001 г. № 10/3.